Rp Sınıfı

Hata çok fazla yok. Dediğim yerlere dikkat etmen yeterli. (:

Peki sıkıcı mı?
Bir daha ki rp mi nereye yazayım?Quidditch için yazsam nereye yazmalıyım hangi bölüme?

Seçim tarafına falan bir bak istersen ya da arama bölümünden bak, başlığın yerini hatırlayamadım üzgünüm. x)

Çok sıkıcı değil Rp ama biraz daha olayları canlı tutabilirsin. (:

Başka bir sitede yazdığım bir Quidditch Seçmeleri RP'si...Daha ilk RP'lerimden kendileri xD


Jenny, geçen seneden beri Gryfffindor’un Quidditch takım kaptanıydı. 1. sınıftayken takım kaptanı Oliver Wood keşfetmişti onu. İlk önce yedek olarak oynamıştı. Daha sonra oyuna girmişti ve çok iyi oynamıştı. Wood geçen sene gitmişti ve Gryffindor Bina Sorumlusu Prefesör McGonagall Jenny’i kaptan yapmıştı. İşte yılın ilk seçmeleri başlıyordu. Jenny elinde süpürgesi Nimbus 2001’le ve Süpürge Odasının anahtarıyla Quidditch sahasına indi. Seçmeler için bekleyen çok fazla öğrenci vardı. Jenny kafasını gökyüzüne kaldırdı. Hava açıktı. Derin bir nefes alarak süpürge odasına doğru yürüdü. İçinde toplar olan sandığı buldu ve çeke çeke sahanın ortasına götürdü. Boynundaki düdüğe kuvvetlice üfledi. Böylece havada olan birkaç öğrenci de yere indi. “Evet..Tanımayanlar için söylüyorum ben takım kaptanı Jenny Weasley.” dedi gür bir sesle.Herkesin kendisini duyabilmesi için bağırıyordu. “Şimdi” dedi. “İlan tahtasına astığım gibi sadece 2 Atıcıya,1 Kovalayıcıya ve bir de Arayıcıya ihtiyacımız var. Atıcı olmak isteyenler arka tarafa geçsin.” dedi arkasını işret ederek. “Kovalayıcı olmak isteyenler sağ tarafa ve Arayıcı olmak isteyenler sol tarafa geçsin.” diye bağırdı. Herkes itaatkar bir biçimde taraflara ayrıldı. Jenny sandığı açtı ve “İlk önce Kovalayıcı seçmelerini yapacağım. Ben seçme yaparken diğerleri çalışabilirler.” dedi ve sandıktan en büyük, kahverengi top olan Quaffle’ı alarak Kovalayıcı adaylarına doğru yürüdü. Lara ve Alice da hemen arkasından geldiler. Onlar da takımdaydı ve Kovalayıclardı. Seçmeleri birlikte yapacaklardı. “İşte başlıyoruz..” dedi Jenny derin bir nefes alarak. Alice gülümsedi ve birlikte süpürgelerine binerek havalandılar…



Devamı var ama çok uzun olmasın diye sadece bunu ekledim...=)

Güzel olmuş, yazım dilin hatalı değil. (:

Valla , rp yazmaya başlayabilirsin iyi bir yazım diline sahipsin.

Haha şımar tabii. x)

Ben, bu RP olayında çok çok iyi olduğumu söyleyemeyeceğim... Bu da ilk RP'lerimden biri...

Tik tak tik tak tik tak...

Zaman bir tülü geçmek bilmiyordu. Saat neden bu kadar yavaş çalışmak zorundaydı? Keşke elinde olsaydı da şu tiktaklayan saati birazcık olsun hızlandırabilseydi...
Jas, elindeki kitabı masaya fırlattı ve pencereyi açıp hafifçe dışarıya sarktı. Yağmur çiseliyordu. Halbuki Ağustos ayıydı. Yağmurun kızıl saçlarını ıslatması için pencereden biraz daha sarkan Jas, sıcak ve nemli havayı içine çekti. Yağmur başladığından toprak kokmaya başlamıştı ve Jas bu kokuya bayılıyordu. Yağmur, tane tane saçına düşerken Jas, gözlerini kapattı ve zamanı birkaç hafta ileri sardı. Hogwarts'taydı..Gerçek yuvasında...Tüm arkadaşlarıyla beraber şakalaşıyordu. Ortak salondaki şömineden odunların çatır çatır yanma sesleri geliyordu. Çok mutluydu Jas..Uçuyordu sanki. Ama gözlerini açtığı anda tüm bu mutluluğun delicesine özlediği ortak salonla birlikte yok olacağını biliyordu. İlk önce korktu gözlerini açmaya. Ama sonra yağmurun şiddetlendiğini hissetti. Saçından bir damla yağmur tanesi yüzüne düştü. Bu ıslaklık hissinden çok hoşlanan Jas, dayanamayıp evin en üst katına, terasa çıktı. Teras, yağmurdan sırılsıklam olmuştu bile. Jas, hemen fırladı ve tokasının içinde kalan bir tutam saçını da serbest bıraktı. Gözlerini kapadı ve ellerini ardına kadar açarak yağmurun yüzünü ıslatmasına izin verdi...Tik tak tik tak...İçerideki devasa saatin sesi Jas'e kadar geliyordu. Zaman yaklaşıyordu. Birkaç hafta sonra Hogwarts'ta, yuvasında olacaktı. Tik tak...Şimdi yağmurun yanı sıra yüzünü yalayıp geçen sıcak meltemi de hissediyordu. Sadece yağmur, meltem ve saatin tiktaklayan sesleri...Sadece bu üçünü hissetmesi Jas'e büyük bir rahatlık ve huzur verdi. Terasın soğuk zeminine uzanıverdi birden. Ertesi sabah Muggle üveyannesinin onu sırılsıklam bir biçimde, betonun üzerinde yatarken bulunca nasıl endişeleneceğini ve onun telaş dolu sesiyle uyanacağını bilmiyordu...Bilse de umursamazdı aslında...Tek umursadığı şey..Yağmur, meltem ve saatin tiktaklayan sesleriydi...

Ben bu RP'yi bir yerden hatırlıyorum ama..

Karanlık bir eylül sabahıydı.Saat 5’e yaklaşıyordu güneş hafif açmıştı.Henüz sokaklar bomboştu.Londra’da bir binada büyük bir patlama duyuldu.Patlamanın şiddeti çok yüksekti.Gazetelerde ölü ve kayıplardan söz ediliyordu.Ama kimse patlamanın ne ya da kim tarafından olduğunu bilmiyordu.İtfaiye ve polis ekiplerinin cesetleri incelemek için binaya girdiklerinde yerde ağlayan bir bebek bullunmuştu.Bu bebeğin kim olduğu ve niçin ölmediği kimsenin çözemediği bir sır olarak tarihe gömüldü.Sonra o çocuk hemen bir yetimhaneye yerleştirilmişti.

Eric sabahın soğuk karanlığında gözlerini açtı.İçinde bir ürperme hissediyordu.Kalkıp üstünü giydi.Yine aynı sıkıcı gün diye düşünürken odadaki açık camdan bir tane mektup geldi.Mektubu büyük bir merak duygusu içinde yerden aldı ve okumaya başladı.Mektupta

[color:afd6=cyan]“Sayın Carnfor sizi okulumuzda görmekten gurur duyarız.Trene 9 ¾ den
bine bilirsiniz
Gönderen:Hogwarts Cadılık Ve Büyücülük Okulu yönetimi”Yazıyordu.Eric bir yanlışlık olabileceğini düşündü.Ama olamazdı sonuçta orada ismi yazıyordu.Hemen bavullarını hazırlayıp eşyalarını almak için Diagon Yolu’na gitti.İlk olarak Olivenders’tan asa almak için kapıdan girdiğinde iki adamı konuşurken görmüştü.Adamlardan biri “Kim-Olduğunu-Bilirsin-Senin geri döndüğünü söylüyorlar.”Dedi.Diğeri bu lafın üzerine kıskıs gülmeye başladı.Eric’in kafasında bir sürü soru belirdi-Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen kimdi?Nereye gitmişti?
Adamlar dükkandan çıktıktan sonra Eric hemen kasada duran yaşlı adama “Efendim.Asa almak istiyorumda.”Dedi.Adam gülümseyerek ”Bakalım sana ne verebilirim ufaklık ”dedi.Eric’e güzel,dıştan bakınca kullanışlı gözüken bir asayı uzatarak ”Bu asanın kıymetini bil delikanlı bu asa insan kanından yapılan güçlü bir asa o yüzden en güçlü büyücülerin kullandığı asalardan” Eric biraz korkmuş bir ifadeyle “teşekkürler efendim” dedi.Sonra hemen diğer eşyalarını almak için dükkanlara girdi.Bitirdikten sonra hemen tren istasyonunun yolunu tuttu.
* * * * * *
Tren istasyonunda bir çok kişi vardı.Mektubu alıp yazan numaraya baktı.9 ¾ numaralı peron yazıyordu.Bavullarıyla 9 ¾ numaralı peronu aramaya koyuldu ama bulamadı.İki çocuk.Hogwarts hakkında konuşuyorlardı.Eric hemen yanlarına gidip selam verdi.Eric ”9 ¾ ‘e nasıl gidebilirim?”dedi.2.sınıf öğrencisi olan Fred hemen lafa atıldı “Merhaba benim adım Fred ve bu da Alicia .Ben biliyoruz.Beni takip edin.” Eric onları takip etti.9-10. peronlar arasında bulunan bir duvarın karşısında durdular.Eric meraklı bir sesle “ burada napıcaz” dedi.Ve sonra Fred’in duvara koştuğunu gördü.Fred duvarın içinden geçerek kayboldu.Alicia ona imalı bir bakış atarak “ hadi ne bekliyorsun gitsene”dedi.Eric sanki tır çarpmışa döndü.Sanki kendisi gitmek istemiyor ama ayakları inatla koşuyordu.Duvarın içinden geçerken kendini sanki havada uçuyormuş gibi hissetti.Alicia’da geldikten sonra boş bir kompartıman aramaya konuldular.Fred onlardan ayrılarak arkadaşlarının yanına gitti.Alicia ve Eric ise ilk buldukları kompartımana oturdular ve eşyalarını yukarı koydular.Eric çok çalışkan bir öğrenci değildi ama her şeyi bir seferde anlardı.Alicia ise zeki,çalışkan bir öğrenciydi.Alicia çantasından bir kitap çıkararak okumaya başladı.Eric,Alicia’ya garip bir ses tonuyla” Kitap neyi anlatıyor.” Alicia şaşkın bir ifadeyle “ Bu standart büyüler kitabı bak mesela birkaç tane yapabilirim” Asasını Eric’in gömleğinin üstündeki lekeye tutarak “Aklapakla “ dedi.Eric’in gömleğindeki leke birden yok oldu.Eric şaşkınlık içerisindeyken dışarıdan sınıf başkanlarının sesi duyuldu..”Herkes üstlerini giysin lütfen” Tren büyük bir gıcırı sesiyle durdu.Ve dışardan Hagrid’in sesi yankılandı “1. sınıflar beni takip edin”
Kayıklara geldiklerin de Alicia,Eric, ve iki çocuk aynı sandala bindiler.Hogwarts kıyısına vardıklarında Hagrid’in o sesi bir kez daha duyuldu “Beni takip edin” Bir tünelden geçip bir merdivene geldiklerinde Hagrid “Birazdan Profesör Brielle gelicek.Burada bekleyin.Hagrid gittikten sonra Profesör Brielle “Merhaba Ben Hogwarts Cadılık Ve Büyücülük Okulu Müdüre Yardımcısı ve uçuş dersi profesörü Evaline Brielle.Burada yaptığınız iyi,kötü her hareket değerlendirilecektir.Yaptığınız her yanlış harekette binanızdan puan kırılacak ama yaptığınız her iyi harekette binanıza puan kazandıra bileceksiniz.Şimdi beni takip edin”Büyük Salon’a girdiklerinde Profesör Brielle dur işareti yaptı.Ve konuşmak için kürsüye çıktı.”Bina seçimlerinden önce Profesör Ramanicol bir şeyler söylemek istiyor.Buyurun Profesör.” Profesör Ramanicol ayağa kalkıp.”Bu sene aranıza katılacak öğrencilerin ve sizin yeni eğitim yılınız kutlu olsun.Teşekkürler Profesör Brielle” Profesör Brielle “Evet ilk sırada Eric Carnfor.Buyuru Bay Carnfor” Seçmen şapka büyük bir istekle” Hmm.Zor bir karar.İhtiraslısın ama cesursun.Yeteneklisin,zekisinde ama tembelsin.Evet.Seni nereye vericeğimi biliyorum” Seçmen şapkanın sesi tüm salonda yankılandı.